Μυτιληνη. Περιοχη Φωκιοτρυπα (Φυκιοτρυπα αλλιως, απο παραφθορα της λεξης. Βρισκεται στον παραλιακο δρομο, κατω απο το καστρο της πολης.

[Χειμωνιατικο απογευμα. Βολτα με τα ποδια στην προκυμαια. Περναω το αγαλμα της ελευθεριας και συνεχιζω τον παραλιακο δρομο. Τωρα δεν ακουγεται ο θορυβος τησ πολης, παρα μονο ο ανεμος και ο δυνατος παφλασμος των κυματων. Περιοχη Φυκιοτρυπα. Δρομος- Οριο. Αριστερα, πευκα και πιο πανω το καστρο. Δεξια, η θαλασσα και τα απεναντι παραλια που διακρινονται στο βαθος του οριζοντα. Σταση. Ο δρομος με φερνει μπροστα σε ενα πετρινο καραβι, που λες και καποια κακια μαγισσα το εχει μαρμαρωσει και ακινητοποιησει στην ακτη. Στα ματια μου φανταζει ετοιμο να σαλπαρει. Το μονο που χρειαζεται ειναι ενα μικρο σπρωξιμο. Πλησιαζω. Κοιταζω γυρω. Ενα ερημικο τοπιο λιγα βηματα μακρια απο το κεντρο της πολης. Εγκαταλειψη. Γυρω σταθμευμενα φορτηγα που περιμενουν το επομενο πλοιο. Ανεβαινω τις σκαλες συγκρατωντας την ισορροπια μου εξαιτιας του δυνατου αερα. Πανοραμικη θεα. Προς ολα τα σημεια. Η καινουργια και η παλια πολη, το καστρο, το λιμανι. Αφουγκραζομαι τα κυματα που χτυπανε πανω στους βραχους και τους γλαρους που πετανε εκει διπλα. Η πορτα ειναι σπασμενη και μεσα ο χωρος ειναι γεματος συριγγες και μπαζα. Ενα καραβι που σε ταξιδευει σε εναν αλλο κοσμο, σκεφτομαι. Το βραδυ αναβει ο φαρος που βρισκεται πανω στο βραχο, κατευθυνοντας τα πλοια. Φως. Ενα ειδος σιωπηλης ζωης. Αλλοτε σηματοδοτουσε τον περιπατο των Μυτιληναιων μεχρι την ακτη της πολης. Τωρα σηματοδοτει το καταφυγιο για ζευγαρακια, ναρκομανεις και μερικες φορες, λαθρεπιβατων. Αγγιζω τη κρυα πετρα. Αισθανομαι. Νιωθω. Το φως πεφτει απανω στον ογκο του κτηριου που βρισκεται πανω στο βραχο, και του δινει μια αισθηση μελαγχολιας. Φθορα του χρονου. Παρεμβασεις των ανθρωπων. Η σιωπη των ξεχασμενων αντικειμενων και των ταλαιπωρημενων υλικων, φερνει τη μνημη. Εκεινων που περασαν απο κει και αφησαν κατι. Ενα graffiti στον τοιχο, λογια ερωτευμενων με μαρκαδορο, σκουπιδια. Διαβασα πως στον πολεμο, οι γερμανοι το χρησιμοποιουσαν σαν παρατηρητηριο. Και πραγματι. Το πετρινο αυτο καραβι αποτελει ενα αμιλητο παρατηρητη ολης της πολης. Ενα καραβι μνημης που εμπλουτιζεται συνεχεια απο τους καινουργιους του "ταξιδιωτες".]